Om 10 voor 2 passeer ik het bord Geldermalsen. Ik kijk nog eens op mijn horloge.. 10 voor 2. Het staat er echt. Om iets voor 12 gooide ik mijn lege koffiebekertje in de vuilnisbak van een Amsterdams tankstation, liet me in mij Strada zakken, trok de nieuwe racekap over mijn hoofd en reed het fietspad op. Die kap is echt wonderbaarlijk. Zonder veel moeite en rijd ik netto 35 per uur, ga er dan maar van uit dan ik met al het oponthoud (veerpont/stoplichten) steeds tegen de 40 zat. Terwijl ik toch echt 3 weken niet gefietst heb wegens vakantie en de heenrit ook al in de benen had.

Afspraak was 11 uur aan de Stadskant van de Schellingerwouderbrug. Klokke 11 uur kwam Wim Schermer aangefietst met mijn kap op zijn fiets. Net toen ik wilde vragen of hij alleen was, kwam Kees de brug afgestoven. Na wat gebabbel over banden, viziertjes en alles wat de velomobiel nog 1/10e sneller maakt hebben we de kap gepast. En hij past perfect. Mooi vlak van boven, niet te hoog en niet te laag: perfect! Rond half twaalf afscheid genomen, maar vanaf vanochtend 7 uur nog steeds geen koffie gescoord. Ik ben geen echte junk, maar 1 flinke bak moet ik toch voor elven hebben anders functioneer ik niet. Dus naar het tankstation en een lekker bakkie genomen. Na een paar kilometer wist ik dat ik verkocht was. Met een beetje druk op de pedalen blijf je al hoog in de 30 rijden. Als je stilstaat of een brug op moet gooi je het vizier helemaal open en krijg je prima ventilatie. Eigenlijk nog meer dan met een los vizier, zoals ik gewend ben. Op klinkerweggetjes is er een wel een rammel, volgens mij alleen rechtsboven. Waarschijnlijk rammelt het lexan daar tegen de carbon hoed. Moet makkelijk op te lossen zijn. Ondanks het benauwde weer geen beslagen vizier en eigenlijk had ik het helemaal niet heet. Het grappige is dat je al rijdend het vizier open kunt zetten. Je voelt dan flinke wind wat natuurlijk aangenaam is, maar de snelheid zakt direct terug (ofwel, je voelt dat je meer inspanning moet verrichten). Uiteindelijk is het laatste minder aangenaam en zet ik het vizier weer snel op een kier. Dan maar wat meer zweet maar minder inspanning is toch prettiger. Het bleef verder droog op de terugweg, dus over regen en een kap kan ik nog niks zeggen.

Einde Giraffe Quest Blog

Omdat ik op 24 oktober mijn nieuwe Strada krijg stop ik met dit Blog.
Graag verwijs ik naar http://paul-strada.blogspot.com/ voor nieuwe avonturen met mijn mooie strada genaamd: simply red

Recordpoging: 300 km op 1 dag

Woensdag 3 juni wil ik proberen om in één dag de 300 km grens te halen. Voor echte lange-afstand-fietsers misschien een eitje maar ik blijf meestal ergens in de 200 "hangen". Vorig jaar ben ik al eens met mijn shockproof naar Schoorl gefietst. Vijf uur 's ochtends weg en om elf uur kwam ik in Schoorl aan. 135 km op de teller. Onze familie heeft daar een leuk vakantiehuisje, net onder de duinrand. Ik zou toen de shockproof in de auto laden en weer met mijn vrouw naar huis rijden. Maar ik voelde mij na de pannenkoeken en koffie zo goed dat ik besloot om weer terug te gaan, dwars door Amsterdam heen. Om 22.00 uur kwam ik weer thuis in Tricht aan met 275 km op de teller. Woensdag wil ik hetzelfde doen maar dan nog een ommetje erbij van 25 km. En ik rijd dan op de M5 Low-Racer met tailbag. Deze fiets rijdt heerlijk licht en is natuurlijk nog aerodynamischer dan de shockproof. De tocht zal ongeveer gaan over Vianen, IJsselstein, Montfoort, Harmelen, Wilnis, Uithoorn, Amstelveen, Zwanenburg, Spaarnwoude - Noordzeekanaal per pont - , Assendelft, Uitgeest, Bakkum, Egmond, Bergen, Schoorl.

Terug door Alkmaar, langs Noord Hollands kanaal, Wormer, Zaandam, Amsterdam door, Abcoude, Maarssen, Utrecht door, Houten, Schalkwijk, Culemborg, Tricht.

Vier uur weg woensdagochtend en hopen op droog weer.

Wordt vervolgd...

Update 2 juni:
Morgen zijn er stapelwolken die zeer lokaal tot een korte bui kunnen leiden. De grootste vijand gaat toch de wind worden: matige noordwester, maar in het kustgebied krachtig. Ik heb natuurlijk een ligger maar het zal toch stampwerk worden denk ik. Naar Schoorl toe neem ik alle tijd, niks forceren en een zo kort en snel mogelijke route. Terug zal de wind niet draaien want tot vrijdag wordt een NW-wind voorspeld. Dan kan ik een beetje omrijden. Geen recht Amsterdam-Rijnkanaal maar een bochtige Angstel en Vecht bijvoorbeeld. Ik start om vier uur...welterusten.

GEHAALD !!






half zes en nog slaperig. Jaagpad langs de Hollandse IJssel







panoramisch uitzicht; +punt van een ligfiets











pontje over het Noordzeekanaal nabij Spaarnwoude








vakantiehuisje in Schoorl. Mijn tante vond deze houding véél te laag.








Veer over het IJ.









Dwars door Amsterdam blijft een belevenis

22.15: 300 km, na correctie 306 km

Om vijf uur was ik klaar voor vertrek. Het was nog een beetje mistig en vooral koud: handschoenen en muts kwamen nog goed van pas. Heerlijk rustig peddelde ik naar de grote brug bij Vianen, bewust zo energiezuinig mogelijk. Dus diep liggend, constant traptempo zonder "macho-uitspattingen''. R.i.s. blijft thuis ;-) . Veel oversteekpunten ben ik wandelend overgestoken om mijn knieen te sparen. Lekker straf windje richting Uithoorn, NW zoals voorspeld. Ik kon de teller rond de 25 houden zonder overdreven veel inspanning. In Bovenkerk (wat nu allemaal Amstelveen heet) bij een tankstation een goede bak Capuccino op. Cafés zijn nog dicht om 9 uur. Valt trouwens niet mee om rond die tijd aan koffie te komen want heel veel tankstations zijn tegenwoordig onbemand. Pinautomaten zorgen voor de betaling, geen personeel meer en dus ook geen koffie met gevulde koeken. Schiphol blijf ik een belevenis vinden. Zo liggend op je fiets zie je het ene vliegtuin na het andere de lucht in vliegen. In Halfweg zat ik op de 100 km. Alles voelde nog goed, geen pijn in de knieen en een fit gevoel. De wind was behoorlijk maar de temperatuur was prima: graadje of 15 denk ik. Precies om twaalf uur reed ik Schoorl binnen en werd ik verwelkomd door mijn schoonvader en zijn zus. Koffie met gebak, soep met broodjes en even een lekkere warme douche...heerlijk! Om 2 uur weer vertrokken met wind mee: wat een verschil! In een mum van tijd op of boven de 30 per uur. Ik besloot via Bergen naar Alkmaar te gaan. Ik moet nl een beetje omrijden want in Schoorl stond mijn teller pas op 130 km. In Alkmaar moest ik het Noord-Hollands-kanaal te pakken zien te krijgen. Viel niet mee.. slechte bewegwijzering als je die richting op wilt. Oostelijk van dat kanaal loopt een prachtig fietspad waar je windmee makkelijk 40 rijdt. Op naar Krommenie, veel vervelende wegwerkzaamheden daar en na Krommenie (marmoleumlucht ) richting Amsterdam. Weer dwars door Amsterdam.. ik begin die stad te kennen, prima fietsverbinding. Vanaf het Amstelpark hoef ik niet mijn best te doen om de kortst mogelijke route te zoeken dus ik peddel naar de Arena, Abcoude, de Vecht en besluit bij Kockengen af te slaan. Via Utrecht zou te snel gaan en zo kom ik nooit op de 300 km. Via Woerden (geboorteplaats) en Linschoten (opgegroeid) naar de Lek en bij Vianen weer de brug over. Ik moet nu nog zo'n 50 km rijden. Ik besluit om na Hagestein de Diefdijk richting Leerdam te pakken. In Leerdam zit ik er flink doorheen. Ik strompel naar een bankje en neem mijn laatste mars en een pakje drinken. De zon zakt alweer en de zonnebril kan opgeborgen worden. Ik doe mijn gewone bril weer op en daarna en veiligheidsbril...geen gezicht, maar geen wind in m'n ogen. Via Vuren rijd ik het laatste stuk langs de Waal. Weinig wind gelukkig. In Meteren moet ik nog 7 km om de teller over de 300 te krijgen. Ik maak nog een extra lus langs de manege van Deil en precies in mijn straat verdwijnt de 2 om plaats te maken voor de 3; een mooi moment en nog nooit gezien op 1 dag. Daar was het om te doen!

De volgende dag ben ik op pad gegaan met 2 GPS apparaten om mijn teller te ijken. Gelukkig is mijn teller iets te sloom. Ik rijd dus in werkelijkheid meer.. 10 km op mijn teller is 10.2 km op beide GPS-en. In totaal heb ik 306 km gereden.

Nieuwe Quest

Het zal nog flink wat maanden duren voordat ik mijn nieuwe Quest heb. Tijd genoeg om na te denken over hoe en wat er allemaal in moet. Op dit moment ziet mijn wenslijst er als volgt uit:

* Banden: Perfect Moiree voor en achter

* Pedalen: Shimano spd race: pd-a520

* Aandrijving: 172,5 mm cranks triple 30-42-52 shimano 105

* Twee buitenspiegels

* Kleur: standaard geel

* Verlichting: Inoled extreme (standaard dus)

* Lagers: Wim Schermers-upgrade ;-) dwz:

Keramische lagerset ABEC1 tot ABEC3 .

Zie: http://wimschermer.blogspot.com/2009/02/bestellen-van-keramische-lagers.html

* Knipperklichten: Led

* Tweede accu

* Franse ventielgaten in de velgen
* extra glasvezelmat ca 18 cm voor het instapgat (ivm montage bevestigingsogen voor het regendakje)

Plek op de velomobiel.nl-orderlijst:
9-3-2009 : 63
9-4-2009 : 53
9-5-2009 : 47 :-(
9-6-2009 : 37




****************************************

Laatste rit naar Driebergen

Vandaag mijn laatste rit met de giraffe naar Driebergen. Daar heb ik met Christian (de nieuwe eigenaar) afgesproken om de Quest te overhandigen. Om negen uur goot het werkelijk, dus ik moest starten met het regendakje. De westenwind trok behoorlijk en zo nu en dan moest ik het dak achter terugplaatsen omdat het klittenband losscheurde. Maar alles en met name mijn bril bleef droog, dus deze optie wil ik zeker weer op mijn nieuwe Quest. Halverwege de tocht stopte de regen en kwam er een mooie blauwe lucht aan; regendak oprollen dus en lekker nog 15 km met een snelheid van 35km/uur rijden met Anouk uit mijn Ipod. Om net iets over half tien kwam ik aan op Station Driebergen. Christian was al aanwezig en ik heb kort nog wat over de Quest uitgelegd. Daarna afscheid genomen en ik heb mij klaargemaakt voor een wandeling naar station Maarn, onder het genot van een lekkere cappuccino in de stationsrestauratie. Vlak voordat ik naar buiten ging zag ik dat Christian wegreed. Ik kon nog net een glimp opvangen en een foto maken. Toch even slikken....

Schwalbe Marathon plus versus Kojak anti-lek

Zoals beloofd nog één klein testje. Ik ga er nl van uit dat de kojak met geel anti-platt (ca 1 cm breed) sneller is dan de Marathon plus. De wangen van de Kojak zijn soepel, de band is lekker licht, vouwbaar en belangrijk: slick. Niks geen profiel dus. De Marathon is zwaar, log, stug, moeilijk om de velg te krijgen en heeft een behoorlijk "tractorprofiel". Dus toch nog een keer de Moirees eraf en de Marathon plus erom. Als hij eenmaal om de velg ligt (wat een aardig werkje is, gaat echt niet zonder bandenlichters) is het een kwestie van pompen en klaar. Geen enkele slag in de band. Ik test op 7 bar. Beide banden mogen opgepompt worden tot 7 bar. Deze keer ga ik naar de Trichtse spoorbrug over de Linge. Ik laat de Quest rollen en kom tot 225 meter en ga max 22 km/uur. Daarna nog een keer en vrijwel dezelfde afstand. Bandenwissel. De Kojak is zeer makkelijk om de velg te leggen, zonder bandenlichters. Helaas heb ik daarna altijd last van een hoogteslag. Het duurt uiteindelijk 15 minuten voordat de banden goed zitten. Nu wordt het spannend. Ik laat de Quest weer de brug af rollen en kom tot 200 meter. Voor mij een tegenvaller. Nog een keer. Echt weer 200 meter. Ik heb niet veel tijd meer en pomp de Kojak nu op tot 8 bar. Nu nader ik bijna de afstand van de marahon plus, op ongeveer een meter. Ik weet genoeg. De linten gaan definitief uit mijn Kojaks. Je kunt dus veel beter een Marathon plus nemen. Met een anti-leklint heb je ook nog risico op insnijding van de binnenband. Bovendien heeft de Kojak minder grip als slick.

Kojak 35-406 met anti-platt geel 1 cm:

7 bar - 200 meter
8 bar - 223 meter

Marathon Plus 35-406:

7 bar: - 225 meter

Giraffe verkocht

Veel sneller dan ik verwacht had is mijn Quest verkocht. Bij kmstand 49601 is de nieuwe eigenaar Christian Adler uit Arnhem. De Giraffe blijft dus gewoon in Nederland, hoewel er ook belangstelling was uit Duitsland. Omdat er nog een onderdak getimmerd moet worden zal de overdracht over één of twee weken plaatsvinden. Nog een week dus om tochten te maken en nog één bandentest. Ik wil kijken welke band sneller is: de marathon plus of de Kojak met lint. Verder blijf ik ligfietsen met mijn M5 lowracer en shockproof....en hoop op een droog jaartje.