
Lopik:

Na de brug toch een steek in mijn knie. Rustig doorgefietst, het werd niet erger gelukkig.
30 meter voor aankomst bij mijn moeder schakelde ik terug naar het kleine voorblad en onspoorde de ketting. Het leek alsof er een schakel gebroken was. Wandelend met de Kwest aan de hand (blijft een gek gezicht) kwam ik bij mijn moeder aan. Eerst maar eens flink opgewarmd en twee bakken thee, daarna de fiets geinspecteerd; gek genoeg lag de ketting alweer goed, maar had ik een lekke rechtervoorband. Een tegenvaller, want ik had een antileklint in mijn Kojak gemonteerd: toch lek! Nieuwe marathon plus met een verse binnenband gemonteerd en binnen de lekke band bekeken. Binnenband zag er gaaf uit, en het antileklint zat keurig waar hij hoorde: onder de ducktape in het midden. In het loopvlak zag ik echter een giga grote scherpe steen zitten. Puntig als een punnaise. Dit moet de boosdoener zijn. Verder veel scherpe dingen uit de bui-band gepunnikt. Nog een wonder dat ik niet eerder lek heb gereden na al die ritten in de regen. Thuis gaat de Kojak er weer om, gewoon sneller, zelfs met anti-leklint.
Om vijf uur weer vertrokken. Alleen maar regen nu, 40 km lang. Maar ik blijf kurkdroog. De bodem van de Quest voelt wel vochtig, waarschijnlijk lekt de wielkast achter en spuit er wat water naar binnen. Kwart voor zeven thuis en een heerlijke nasi-maaltijd bij vrienden genuttigd. Een mooie fietsdag, helaas toch weer met pijn in mijn knie. Ik moet me maar eens bezinnen; contact met Ymte gehad van Velomobiel. Mijn nieuwe Quest komt waarschijnlijk sneller dan verwacht. De productie is omhoog gegaan en ik haal een groepje op de wachtlijst in. Deze mensen hebben een vaste levertijd rond mei 2009. Ik overweeg om de Giraffe binnenkort te koop te zetten. Lange tochten kan ik nu toch niet fietsen. Ik moet langer wachten op herstel of geopereerd worden.
Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten